
Kunst & Cultuur
Ik word altijd een beetje nerveus als mensen het hebben over Kunst & Cultuur. Het klinkt altijd wat “verheven”. Als ik het hoor denk ik aan notabelen, van voorbij 40, die met een glas rode wijn op chaise longue banken achteroverleunen omringt door wandgrote schilderijen, van zowel vooraanstaande adel en aquarellen van wonderschone tuinen, luisterend naar een klein kamerorkest dat, met viool, cello en klavecimbel, begeleiding biedt aan twee dansers in witte maillots die door middel van interpretatieve dans beeld geven aan hun gevoel op de gemaakte muziek.
Maar dat is het natuurlijk niet. Onze gemeente bruist van de kunst & cultuur. We hebben mensen die dagelijks ontspannen achter een schildersezel, pottenbakkersschijven of een stuk speksteen gaan zitten om bijzondere dingen te maken. Soms is het mooi, soms is het intrigerend en soms met een stevig boodschap. Maar altijd stoppen we iets van onszelf erin. Of wekelijks staan er grote groepen mensen gefocust te kijken naar een dirigent, instructeur, coach of regisseur om hun eigen kunnen te verbeteren of de mogelijk aangrijpen om mensen te laten genieten.
En dan nog de discussie tussen Kunst met een grote K en kunst met een kleine k. Wat is Kunst en wat is kunst. Veelal is de kleine k een knipoog naar de kleinkunst, theatervormen zoals cabaret, het luisterlied of de musical. Ik ben dol op de kleinkunst, mogelijk is dat waarom ik als ik hoor over Kunst & Cultuur me het gelijk heel elitair voorstel. Dat strijkt mij gelijk weer tegen de haren in. Niet dat dat uitmaakt, maar het verklaart wel waarom ik zoveel moeite had met het begin van deze column.
Want wat kan ik nou vertellen over de notabelen, schilderijen en interpretatieve dans? Niets! Echt helemaal niets. Behalve misschien dat ze bestaan, het zijn geen mythes of fabels, ze bestaan. En er zijn grote fans van zeker de laatste twee met hun eigen musea en festivals, maar ik weet er gewoon niets van.
Ik ben een simpel mens dat geniet van de (amateur)kunst in de onze gemeente. Of dat nu is van een 100 jarige toneelvereniging die een eigen lokaal stuk maakt, een grote groep lokale creatievelingen die een kunst wandel route organiseert, een mondige oudejaarsconferencier of een gek die in een bos of aan het water verhalen vertelt over de geschiedenis van onze gemeente. Over dat laatste gesproken, ben u er weer bij? Ik wel, zei de gek!
Patrick Deters, fotograaf, toneelspeler, oudejaarsconferencier, verhalenverteller die net gek genoeg is. In bezit van een vrije agenda, een zak verhalen en www.vroegerwasalles.nl.
Fotografie: Hanneke Vissers Fotografie

50 jaren jong

Geen kruid tegen gewassen!
Dit vind je misschien ook leuk

Vroeger was alles…
maart 1, 2020
Simpel
januari 10, 2022