Geen kruid tegen gewassen!
Als jullie dit lezen is de zomervakantie nog een vage herinnering, maar als ik dit schrijf is het 36 graden en probeer ik naarstig wat koelte te vinden in de tuin. En dat is dus onder een boom, op het gras, met een lendendoek om en met voeten in een bakje met water. Charmanter dan dat wordt het helaas niet en als je visueel bent ingesteld… veel succes met vanavond rustig in slaap vallen.
Maar die tuin wordt steeds belangrijker voor mij, om rust te vinden in het leven. Tenminste, voor zover de tuin mij dat toestaat. Want met hitte, water, hitte, water, hitte en nog meer water schiet alles de grond uit. Sommige planten gewenst, sommige een beetje ongewenst en een enkele zeer ongewenst. Mijn haren gaan recht overeind staan van Haagwinde en Heermoes, oftewel de pispotjes en de kattenstaarten. Al begrijp ik dat je van die laatste nog thee kan trekken, de plant versie dan!
Maar naast het schoffelen, onkruid plukken, moesvelden spitten, onkruid plukken, frezen, bomen snoeien, onkruid plukken en kippen verzorgen is de tuin wel een mooie plek om te vertoeven. Samen met wat vrienden, met een koel glas bier of longdrinkglas fris, grote verhalen vertellen terwijl je uitkijkt op al het harde werk wat je al gedaan hebt en wat er nog in het verschiet ligt. Met een mooie tuin ben je nooit klaar!
Natuurlijk kan je die tuin gewoon vol leggen met tegels (en waarom zou je dan niet gewoon voor groen asfalt kiezen), maar dat helpt natuurlijk niet op een mooie, warme dag. Je brandt je voeten als je eroverheen loopt, het geeft geen verkoeling en tijdens de verkoelende regenbui na afloop spoelt alles wat de natuur te bieden heeft gewoon weg. Maar je hoeft er ook geen onkruid te plukken.
Ik moet vaak denken aan de uitspraak “Je krijgt eruit wat je erin stopt” en ik denk dat dat waar is voor huizen, tuinen, vriendschappen, werk en politiek. En terwijl ik mijn tenen even afdroog en met mijn blote voeten in het gras rust kijk ik naar de wilgen die me aanstaren vanaf de rand van de tuin. Even geniet ik, tot ik tussen de bladeren ineens een wit bloemetje ziet, zo’n klein pispotje! En ik weet wat me te doen staat… morgen! Uiterlijk overmorgen.
Patrick Deters, bezitter van een botanische tuin met een kruid-uitdaging. En, als het hem uitkomt, uitzonderlijk droge tenen na het douchen.
Fotografie: Hanneke Vissers Fotografie
