Strakke lijn

Strakke lijn

Het is weer een nieuw jaar en we zitten vol met goede voornemens. Bijzondere traditie eigenlijk. Het hele jaar kijken we naar ons leven, verzamelen alles wat ons niet zint en gaan we vanaf 1 januari ons leven veranderen. Klinkt mooi, maar waarom dan pas? Waarom niet tijdens de winter equinox of zomerwende? Ik blijf me er ieder jaar over verbazen en toch: Stiekem is het ook wel fijn.

Het hele jaar door denk je “Maandag, dan begin ik met gezond leven! Dan kan ik dit weekend nog even stevig afscheid nemen van drank en fastfood!”. Het wordt het maandag en met een stevige kater begin je aan de werkweek. Oh ja, je weet ergens nog wel dat je nu gezond gaat leven. Maandag en dinsdag lukt dat ook wel. Woensdag ben je in de supermarkt en knipogen de donuts naar je. Op donderdag is het een lange werkdag en zie je het niet zitten om de koken. Dus afhalen! Maar dan wel Sushi of roti, want dat is gezonder. Zaterdag is een heerlijke luie dag en dan is het pizza, patat en een biertje. Zondag ga je vieren dat je vanaf maandag gezond gaat leven. En toch verwacht je dat je leven na 1 januari ineens helemaal anders is.

Echte verandering van gedrag kost tijd, heel veel tijd. Af en toe is er wel een katalysator, waarmee we ineens een stap gaan maken. Dat kan iets medisch zijn, waarbij je een specifiek eetpatroon moet volgen, of een pandemie, waarbij je veel minder mag dan voorheen en waardoor je extra opstandig wordt. Of je bent gekozen, wordt raadslid of wethouder en mag ineens alles bepalen voor iedereen. Soms verandert het gedrag van iemand heel snel en dan sta je verbaasd aan de zijlijn te kijken. Je herkent iemand niet meer, bent verbaasd over de acties en opvattingen van die persoon en je hoort jezelf zeggen: “Vroeger was zij heel aardig hoor!” als iemand je er op een digitale verjaardag over aanspreekt.

Bij mij is het niet anders. Ik zie rationele mensen ineens hele irrationele meningen erop na houden. Ik verbaas me over dwarsheid van mensen met macht en de kortzichtigheid van de waan van de dag. En ik vraag me maar af waarom ik niet afval. Maar dat komt maandag wel weer, nu eerst even de lokale snackbar bellen. #iksteundelokaleondernemers

Patrick Deters, oprecht verbaasd over mensen, soms oprecht geïnteresseerd in mensen, in bezit van ongenuanceerde mening en sluimerende empathie. En een spiegel die werkt!

Reacties zijn gesloten.